Back

Dansen op papier column #5

Door docent beeldende vorming Jeroen Fransen

De afgelopen tijd is het dansen in  nabijheid van en met anderen nauwelijks nog mogelijk. Bij mij wringt dat best wel op zijn tijd.

Ik ben een  liefhebber van dansen en naar dans kijken. Jarenlang heb ik gewerkt als professioneel dramaturg op het gebied van dans. Ik heb het voorrecht gehad om met prachtige dansers uit binnen- en buitenland te mogen werken.

Dans zie ik als een samensmelten van het hoofd met het lichaam. Het verbinden van de linker- en de rechterhersenhelft. Dansen geeft mij een gevoel van verbondenheid en eenheid. Om die reden dans ik dan ook af en toe door de woonkamer met mezelf. Improviseer ik dansmoves op muziek. Vaak knap ik er helemaal van op. Door het gemis en verlangen naar dans kreeg ik het idee om dans als thema centraal te stellen in de klassen beeldende vorming en kunstklas. Tja, het bloed kruipt waar het niet gaan kan! En een beetje meer beweging in de klas op zijn tijd kan geen kwaad.

In de reguliere lessen werkten we vanuit het schilderij ‘ De Dans’ van Matisse. In dit schilderij vormen vijf grote rode figuren met elkaar een danskring. Ze steken af tegen het felle groen van de grond en het heldere blauw van de lucht. Al spelenderwijs kwamen ook de verschillende kleurcontrasten om de hoek kijken.

 

 

De leerlingen fotografeerden elkaar op het schoolplein van top tot teen in verschillende poses en aangezichten. Zo werd de les beeldende vorming ook nog eens lekker fysiek en bewegelijk. Vervolgens heeft iedere leerling de poses van zichzelf uitgeknipt en opgeplakt in een ellips. Een danscirkel gecreëerd waarin je als het ware met jezelf in verschillende poses in een kring  staat te dansen. Het moet toch niet gekker worden wel?

De collages met de dansfiguren werden overgetrokken op een groter vel. Vervolgens werden de typische kleuren van Matisse gebruikt om de vlakken te beschilderen. Een verschil met Matisse is dat de cirkels meerdere keren terugkomen waardoor de ruimtelijke suggestie begint te wankelen en de compositie iets dynamischer werd. Een soort duizelende werking ontstaat. De dansers lijken tegelijkertijd op ooghoogte te staan, soms reusachtig af te steken tegen de horizon of te vliegen. Op meerdere plekken tegelijk te zijn. Op papier kan alles!

Hieronder in de slider is het werk te bekijken...